افزایش آلودگی هوا در طی سالها تأثیرات عمده ای بر روی پوست انسان دارد. پوستی که در معرض اشعه ماوراء بنفش (UVR) و آلاینده های هوا محیطی مانند هیدروکربن های چند حلقه ای (PAHs) ، ترکیبات آلی فرار (VOCs) ، اکسیدها ، ذرات مخصوص ذرات (PM) ، ازن (O3) و دود سیگار قرار دارد. اگرچه پوست انسان به عنوان محافظ بیولوژیکی در برابر آلاینده های شیمیایی و فیزیکی مانند اکسید کننده عمل می کند ، اما در طولانی مدت یا تکرار قرار گرفتن در معرض مقادیر بالای این آلاینده ها ممکن است اثرات منفی زیادی بر روی پوست داشته باشد. قرار گرفتن پوست در معرض آلاینده های هوا با پیری پوست و مشکلات پوستی و غیر آلرژیک مانند درماتیت آتوپیک ، اگزما ، پسوریازیس اوراکس همراه است ، همچنین سرطان پوست از مهمترین اثرات آن است. از طرف دیگر ، برخی از آلاینده های هوا (یعنی O3 ، دی اکسید نیتروژن و دی اکسید گوگرد) و ذرات پراکنده (دوده ابر) در مناطق گرمسیری اثرات UVR با طول موج کوتاهتر را کاهش می دهند و کاهش قابل توجهی در تابش اشعه ماوراء بنفش در مناطق آلوده شهری مشاهده شده است.